Skąd się bierze wilgoć w domu
Wilgoć jest wszechobecna w powietrzu. W mieszkaniu, jeżeli jest jej więcej niż tego potrzebuje człowiek, należy ją traktować, jak substancję zanieczyszczającą powietrze. Nadmiar należy usuwać za pomocą wentylacji.
Zawartość pary wodnej w powietrzu może się znacząco zmieniać, przy czym maksymalna zawartość wilgoci w powietrzu zależy od ciśnienia atmosferycznego i temperatury. Ze względów zdrowotnych i dla utrzymania komfortu cieplnego wilgotność względna powietrza w temperaturze 20-22 stopnie Celsjusza może wynosić 30-65%. W temperaturze około 26 stopni wilgotność nie powinna przekraczać 55%. Gdy wilgotność przekracza 70%, warunki zaczynają sprzyjać powstawaniu grzybów i pleśni, które są szkodliwe dla ludzi i niszczą konstrukcję budynku.
Skąd się bierze wilgoć w domu?
Źródeł wilgoci w mieszkaniu jest wiele. Dostaje się ona do pomieszczenia wraz z powietrzem zewnętrznym, powstaje także w wyniku czynności wykonywanych przez domowników. Kąpiele, pranie, gotowanie produkują najwięcej pary wodnej. Także wszystkie organizmy żywe emitują wilgoć jako produkt metabolizmu.
Orientacyjna intensywność wydzielania pary wodnej:
- sen lub odpoczynek – 50 g/h;
- lekka praca – 90 g/h;
- ciężka praca – 150 g/h;
- szybki taniec – 340 g/h;
- kąpiel w wannie – 1000-1100 g/h;
- kąpiel pod prysznicem – 1500-1700 g/h;
- suszenie bielizny (jeden wsad do pralki) – 2000 g/h;
- gotowanie (jeden posiłek) – 1000-2000 g/h.
Jakie zagrożenie niesie zbyt niski poziom wilgotności w domu?
Często mówi się o negatywnych skutkach zbyt wysokiego poziomu wilgotności, który sprzyja rozwojowi zanieczyszczeń biologicznych zawierających bakterie i pleśnie. Jednak zdecydowanie rzadziej słyszymy o tym, że również zbyt niska wilgotność nie jest korzystna dla zdrowia.
Do zbyt niskiego poziomu wilgotności dochodzi często zimą, gdy na zewnątrz panuje mróz, a w domu grzejniki pracują z maksymalną mocą. Suche powietrze sprzyja unoszeniu się kurzu, pyłu i wszelkich drobnoustrojów, które często wywołują kaszel oraz katar. Zbyt suche powietrze powoduje również wysuszanie śluzówki oczu, nosa oraz gardła. Ponadto sprawia, że człowiek staje się bardziej podatny na różnego rodzaju infekcje.
Jak kontrolować poziom wilgotności w domu?
Kontrolę poziomu wilgotności w domu umożliwia miernik wilgotności, zwany higrometrem lub wilgotnościomierzem. Dwa najpopularniejsze rodzaje tego urządzenia to higrometr elektroniczny i higrometr włosowy.
Higrometr elektroniczny jest najdokładniejszym miernikiem wilgotności. Posiada on elektroniczne czujniki, dające bardzo precyzyjny odczyt. W zależności od modelu urządzenie to może być zasilane poprzez źródło energii elektrycznej lub za pomocą baterii. Higrometr można podłączyć również do osuszaczy lub nawilżaczy powietrza, dzięki czemu regulacja wilgotności będzie odbywała się w pełni automatycznie.
Higrometr włosowy, zwany inaczej analogowym, jest jednym z najstarszych urządzeń służących do pomiaru wilgotności. Urządzenie to wykorzystuje do pomiaru włosie naturalne lub syntetyczne. Pod wpływem wilgotności włos lub nić syntetyczna kurczy się. Minimalna zmiana długości wymusza ruch na wskazówce z podziałką, która jest z nią połączona.